Ik mis je ...

Tekst van Tom bij het begraven Marjoke's as.

Hey mam,

we zijn een jaar verder en we hebben een mooi plekje gevonden om je as uit te strooien.
Afgelopen jaar is een nogal beproevend jaar voor ons allemaal geweest en ik denk dat we allemaal wel op een manier tegen onszelf zijn aangelopen. Corona heeft ons daarin niet bepaald geholpen. Het heeft jouw overlijden meer naar de achtergrond gedrukt dan dat ik zou willen.

Ik heb een lange tijd niet echt doorgehad welke rol je nou in mijn leven vervulde, naast de overduidelijke dingen. Zoals het zijn van de fijnste moeder die ik mij had kunnen heugen, iemand die altijd voor mij klaarstond en iemand die, overduidelijk, altijd het beste met mij voor had. En ik mag van geluk spreken dat die dingen zo vanzelfsprekend zijn. Maar het afgelopen jaar ben ik er ook achter gekomen wat je nog meer voor mij betekende. En wat het betekent om je te verliezen...

Ik voel mij een stukje alleener op de wereld zonder jou. Want ik wist dat, wat ik ook doe of welke beslissingen ik ook nam, dat jij altijd achter mij zou staan. En niet alleen uit principe, maar omdat je echt, vanuit liefde, alles mooi vond wat ik, Nino een Joos deden. Jouw enthousiasme en niet-oordelen is zo belangrijk voor mij... Ik ken niemand die dat zo kan als jij en dat is het gene wat ik het meeste aan je mis. Iemand die luistert naar mijn hart in plaats van mijn woorden. Iemand die luistert met liefde in haar ogen. Ik ben een steunbeer in mijn rug verloren.

Als ik nu terugdenk aan jou en hoe je luisterde, dan heb ik het ervaren als dat jij jezelf gaf door te luisteren. Het is misschien wel het grootste geschenk dat je mij al die jaren hebt gegeven. Jij was degene die luisterde, maar ik was degene die daarin iets ontving. Namelijk jouw liefde, een berg zelfvertrouwen en een stukje jij. Ik mag dan wel een steunbeer verloren zijn, maar je hebt er wel (samen met Pa) op toegezien dat ik er nog genoeg over heb.
'She lives in you' vind ik nog steeds een van de meest geruststellende spreuken die er zijn. En het afgelopen jaar ben ik mij ook heel bewust geworden van het feit dat dat ook echt zo is. Mijn tattoo representeert dat ook voor mij en ik ben enorm blij dat ik die heb laten zetten en dat jij dat nog hebt kunnen meemaken. Ik kijk nog iedere dag naar mijn moedervlek.

Ik zei zonet dat ik mij alleener voelde en dat klopt, maar ik voel mij tegelijkertijd ook meer samen. Voss speelt daar een grote rol in. Pa, Nino en Joos helpen namelijk allemaal fantastisch goed met het zorgen voor Voss, met als resultaat dat ons gezin nog nooit zo hecht is geweest als nu. Je had het prachtig gevonden. Het gat wat is ontstaan nu jij er niet meer bent, zijn we met zijn allen aan het opvullen. Desondanks had ik liever gewild dat je hier nog steeds met ons zou zijn.

Ik mis je.