5 mei 2019

Marjoke's Blog



Zondag 5 mei

'Bloed, Zweet & Energie'



Het is nu 5 dagen na de 2e chemo. En het gaat verbazend goed met mij! Ik voel me veel beter dan na de 1e chemokuur!

5 Mei, ook voor mij bevrijdingsdag.


De bijwerkingen en de mate ervan na de 2e kuur zijn precies hetzelfde als na de vorige chemokuur. De dag van de toediening van de chemokuur en de dag erna, lijkt er niets aan de hand. Alsof ik geen chemo-gif ingespoten heb gekregen.


Woensdagavond kreeg ik een soort koortshoofd met rode wangen en voelde ik mij vreemder in mijn lijf. En uiteraard weer behoorlijk zweten in bed. Donderdag was ik totaal gevloerd. De hele dag door alleen maar slapen en ’s avonds op de bank kon ik mijn ogen niet openhouden. Vrijdagochtend was ik er opeens weer. Hoewel nog wel wat wiebelig in de energie. Vervolgens voelde ik mij zaterdag en zondag gewoon fitter dan de verleden keer. Zo’n lekkere meevaller!


Blijkbaar had ik dus tijdens, en ik denk eigenlijk ook al vòòr de 1e chemokuur, gewoon bloedarmoede. Voorafgaand aan de 1e chemo en zeker erna was ik zo ontzettend moe. Maakte niet uit wat ik ondernam. Je weet totaal niet hoe je gaat reageren op zo’n chemokuur dus ik dacht dat al mijn klachten daarmee te maken hadden. Nu ik dat weet, ga ik het goed in de gaten houden en gelukkig wordt elke keer als we in het ziekenhuis zijn mijn bloed geprikt.


Vrijdag had ik eindelijk zo veel energie dat ik mijn werkjes voor het winkeltje in Amsterdam op kon halen. De, voornamelijk kleine, beeldjes lagen in mijn atelier te wachten om geprijsd te kunnen worden. De raku gestookte vogeltjes op stok, zwarte coblestone vogeltjes, grachtenpandjes, kleine schaaltjes, uiltjes; gewoon leuk cadeau-spul. Maar het prijzen en bepalen wat je er voor moet vragen is altijd een lastige klus.


Vandaag (zondag) hebben Ed en ik mijn kleine kunstwerkjes naar Amsterdam gebracht. Vanaf morgenavond staat het nieuwe werk in de etalage. Ik ben benieuwd hoe de verkoop gaat lopen. Ook voor ander cadeau-spul, kijk bij Overtoom 406, een heel schattig winkeltje.


Vrijdagavond heb ik ook nog een wandelingetje gemaakt. Gewoon om te kijken wat ik nu kan. En ik heb zowaar 25 minuten kunnen lopen zonder dat mijn benen volliepen met dat zware gevoel. Het ging helemaal top! Dat geeft de burger moed!


Zaterdag nog zo’n dag vol positieve energie. Een dag met een huis vol. En zoveel goede zin en energie dat we de huiskamer zelfs (met hulp) anders hebben ingericht. Als ik op de bank lig kijk ik nu uit op onze tuin. Heerlijk.


Kijkend naar onze perenboom, de vlinderstruik en de blauwe regen is zelfs het idee geboren om komende week op vakantie te gaan. Best wel ongelooflijk. Maar misschien moeten we het nu gewoon doen. Zoals ik mij nu voel heb ik er vertrouwen in dat ik voldoende energie heb om op vakantie te gaan. Lekker naar de zon. Boekjes mee. Badmuts op. Pakken wat we pakken kunnen!


Wordt vervolgd, vanuit …?