Zaterdag 11 mei

Zon, zee en zeer roodverbrande Britten

We zijn op vakantie!! We hebben een last minute reisje geboekt, naar Cyprus voor een weekje.

Dit eiland stond altijd nog op ons verlanglijstje. Donderdagochtend stond na een beladen avond (2-3!) om 04:30 uur onze taxichauffeur in de straat.

Vervolgens zaten we 25 rijen uit elkaar in het vliegtuig. Allebei klemvast tegen het raam naast een stel waar geen boe of bah uit kwam. En dan duurt 3 ½ uur lang … pfff. Pas om 14:30 uur liepen wij de Avanti Village Paphos binnen. Een behoorlijke vermoeiende reis.

Paphos ligt in het Griekse deel van Cyprus en Griekenland was altijd een van onze favoriete bestemmingen. We zijn er vroeger, toen we nog met z’n tweetjes waren, vaak geweest. Toen vooral island-hopping en backpack-end. Met de boot van eiland naar eiland en slapen waar we maar wilden. Meestal op het strand onder een heldere sterrenhemel. Idyllische beeld: dorpjes met mooie witte huisjes met blauw geverfde kozijnen, oude mannetjes voor
een taverna met in hun hand een kettinkje waar ze voortdurend mee aan het spelen waren, trostomaatjes hangend naast de druiven, met scootertjes op pad. Of idealiseer ik het nu een beetje….

Ja dus. Hier op Cyprus is het anders. We zitten in het zuiden en op loopafstand van de kust. Het toerisme hier is gericht op de grote massa. Er is op het eerste gezicht weinig verschil met de Canarische eilanden of Torremolinos. Een pot nat. Ontzettend veel grote hotels en parken met appartementen. De Engelse invloed is groot met links rijden, Engelse pubs, en … roodverbrande toeristen. Dus blij dat we hier niet zaten toen Ajax verloor afgelopen woensdag …

Het was even wennen voor ons, dit is meestal wat we proberen te vermijden … Maar, eerlijk is eerlijk, er zijn ook zeker voordelen! We zitten in een heerlijk ruim appartement dat elke dag wordt schoongemaakt, en een fantastisch groot zwembad. En alles is tiptop geregeld; je wordt van het vliegveld met een busje naar het appartement gebracht, je hoeft maar te kikken en de hostess staat voor je klaar om je te helpen en regelt de autohuur. Toch wel ontzettend makkelijk!

De temperatuur was tot nu toe 21 graden, net te koud om al lekker te zwemmen. Morgen wordt het 24 graden en daarna loopt de temperatuur alleen maar op naar 29 graden. Dan gaan we zeker het water in. Heb er ook zeker wel zin in, maar dat wordt dan de eerste keer het water in met een badmuts. Ik zie er nog steeds een beetje tegenop. Maar ik ga het wel doen natuurlijk, ik moet er toch een keer doorheen.

Al met al hebben het goed naar ons zin. Het is heel relaxed en we ‘tandakken’ veel (Indisch woord voor lummelen). Lekker lang lezen in het appartement of bij het zwembad, langs het strand op de boulevard lopen, de oude binnenstad bekijken. Vandaag (zaterdag) hebben we de auto tot onze beschikking en zijn we naar Limassol gereden, 75 km verderop richting Nicosia. Ook hier is het super toeristisch maar wel lekker aan het strand een Greek Salad met visjes gegeten. Morgen maar eens de andere kant op. Hopelijk dat we daar nog iets van het oorspronkelijke Grieks kunnen ontdekken.

Met mijn ‘gezondheid’ gaat het overigens nog steeds goed!! Gelukkig.Ik kan een goed stuk wandelen zonder echt moe te worden. Nog even en we bouwen hier nog een goede conditie op!

Maar het blijft ook raar. Ben ik werkelijk doodziek? Het voelt niet zo ondanks de grote bobbel die ik in mijn buik voel en de stekeltjes die door mijn muts heen prikken. Is dit nu echt de laatste keer dat we op vakantie zijn? Ik was vandaag zo nu en dan wel verdrietig.
Wat is straks het resultaat na de 3 chemokuren? Ben ik te ongeduldig als ik verwacht dat die enge vleesboom nu wel geslonken zou moeten zijn? Gaat de chemo ook echt zijn werk doen? Ik wil er nog niet teveel bij stil staan … liever nog 4 weken leven in onwetenheid en zoveel mogelijk genieten van wat ik kan!!

Dat wil zeggen, ik hoop tenminste dat ik die 4 weken haal ;) … we hebben een auto gehuurd en het stuur zit volgens Ed verkeerd! En ook alle knoppen, zegt hij. Op Cyprus rijden ze links en ik heb Ed nog niet zo gestresst gezien. Niet in Palermo met heel assertieve Italianen en ook niet in London met onze eigen auto. Als hij aangeeft om links af te gaan bewegen plots de ruitenwissers … ha ha. En wie heeft nu voorrang: verkeer van rechts of van links? Omdenken is het hier. Maar was dat ook niet waarom we op vakantie gingen … onze gedachten verzetten en vooral aan leuke dingen denken?

Overmorgen 27 graden … hmmm.